Collega aan het woord “Ik ben een spin in het web van een dynamisch team”

Op een woensdagmiddag videobellen we met Yvonne. Zij is herstellende van het coronavirus en werkt een paar uurtjes per dag vanuit huis. Het gaat langzamerhand gelukkig wat beter, en ze hoopt vanaf half juni weer voor halve dagen aan de slag te gaan.  Een langdurig herstelproces dat haar veel te lang duurde. Zo kennen we Yvonne maar al te goed: altijd voor anderen klaar willen staan. Nu is het even pas op de plaats en gelukkig kan Yvonne heel goed relativeren en is het nu zoals het is.

“Na mijn opleiding heb ik ruim 16 jaar voor enkele gemeentes gewerkt. Daar hield ik me bezig met APV-vergunningen (Algemene Plaatselijke Verordening) en later met bouwvergunningen. Uiteindelijk kreeg ik ook ruimtelijke ordening op mijn bordje en dat sluit natuurlijk heel goed aan op het werk bij K3. Die kennis bracht ik mee. Door de opleiding Bestuursacademie dat echt gericht is op het werken bij de overheid heb ik veel algemene kennis opgedaan, en een specialisatie ruimtelijke ordening gedaan. Ik kende K3 door mijn werk bij de gemeente. Later kwam de vraag of ik wellicht bij K3 wilde komen werken. Zo is het balletje gaan rollen en ben ik 13 jaar geleden bij K3 aan de slag gegaan.”

“De afdeling gebiedsontwikkeling verzorgt het gehele voorbereidingstraject van projecten: grondzaken, vergunningstrajecten, communicatie met de omgeving en betrokken partijen. In eerste instantie ben ik gestart als projectleider. Dat heb ik zes jaar gedaan. Daarna ben ik geswitcht naar de functie van projectsecretaris. K3 zocht toen ik binnenkwam een gebiedsontwikkelaar en een ‘chef du bureau’. Maar ik wilde perse voor gebiedsontwikkelaar gaan. Uiteindelijk sloot dat toch niet helemaal aan en ben ik bij die tweede functie terecht gekomen. Dat had ik niet kunnen doen zonder projectleider te zijn geweest. Doordat ik weet wat projectleiders nodig hebben, kan ik ze optimaal ontzorgen. Ik weet nu heel goed wat er speelt bij de projectleiders. Je sprokkelt het één en ander bij elkaar en je houdt het overzichtelijk voor iedereen. Mijn rol is vooral ondersteunend en dienstverlenend. Mijn doel is om de afdeling zoveel mogelijk uit handen te nemen. Ze kunnen niet alles uitbesteden maar wat ze kunnen uitbesteden, pak ik graag op.”

De mannen leken een beetje onthand te zijn door jouw langdurige afwezigheid de laatste tijd. Meerdere keren hoorden we de projectleiders zeggen: ‘help, mijn agenda klopt niet meer!’ Yvonne lacht: “ze zullen het niet gauw toegeven, maar tussen de regels door merk ik wel; ‘help’.”

“Dat is een goede vraag. In 2019 hebben we op onze afdeling allemaal een pitch gedaan en in mijn presentatie eindigde ik met een spin in het web: van correspondentie tot vergunningaanvragen en van afspraken maken tot notuleren. Ik heb bijgehouden hoeveel afspraken we op onze afdeling gemiddeld maken in een week. Voor ca. 12 collega’s waren dat er zeker 50. Ik maak ze niet allemaal, maar wel grotendeels. Soms krijg ik wel een punthoofd als ik afspraken moet verzetten. Daar ligt dan de uitdaging om het toch voor elkaar te krijgen. En uiteindelijk lukt het bijna altijd!”

“Ik ben eigenlijk te weinig op onze projecten te vinden. De laatste tijd ben ik wel meer aan het fietsen en kom ik dingen in mijn eigen dorp Veenendaal tegen waarvan ik denk: ‘oh, dat is ook best mooi eigenlijk’. Fietsen, wandelen: ik probeer iedere dag wel wat te doen. Zeker in combinatie met het thuiswerken. Dat is echt prettig. In het weekend komt het er niet altijd van. Samen met mijn man verkoop ik vogelbenodigdheden. Maar ik lees ook heel graag, vooral detectives: John Grisham, David Baldacci en Elisabeth George zijn favoriet. Ik kan het ook niet laten om puzzeltjes te maken in de krant. En als het straks weer kan gaan we weer wat stedentripjes doen. Vooral Rome is favoriet.”

“Dan denk ik vooral aan automatisering. Daar maken we nu een flinke slag in. Verder blijft het altijd een uitdaging om steeds verder te kijken en te zorgen dat er nieuwe locaties gevonden worden. Nieuwe locaties en nieuwe toepassingen zijn nodig om te kunnen blijven ‘draaien’. Denk ook aan het verkrijgen van vergunningen, maar ook aan aanpassingen van de wetgeving, zoals de Omgevingswet. Dat is nu weer uitgesteld. Alles moet zoveel mogelijk in één wet komen. Dan krijg je straks niet drie vergunningen maar één grote vergunning. Ik weet nog niet wat het voordeel is, maar dat zijn wel uitdagingen voor de toekomst. Daar moeten we onze weg in zien te vinden. Tot slot het managen van 15 man. Het worden er steeds meer op de afdeling. Het blijft aanpoten in vier dagen tijd per week. Ik doe het maar al te graag.”